(مسأله 1705): اگر زنى كه تمييز دارد فاصله بين دو مرتبه خون ديدن او كمتر از ده روز شود و مجموع آن با ايام عادت از ده روز تجاوز نكند بايد تمام ايام عادت و پاك بودن را حيض قرار دهد و اگر مجموع آن از ده روز تجاوز كند بايد به عادت خود رجوع كند (1).
(مسأله 1706): زنى كه داراى عادت غير مستقره مى باشد اگر بتواند به صفت حيض رجوع كند بايد به آن رجوع نمايد، بدين صورت كه آنچه كه متصف به صفت حيض است كمتر از سه روز وبيش از ده روز نمى باشد و آنچه كه حيض نمى باشد به تنهايى و يا با ايام پاكى بيش از ده روز است، بنابر اين در صورت صدق نمودن صفت حيض بايد به مجرد ديدن خون عبادت را ترك كند و بلكه اقوى آنست كه در صورتى كه خون صفت حيض را نداشته باشد نيز عبادت را ترك كند (2).
(مسأله 1707): در فرض مسأله قبل در صورتى كه رجوع به صفت حيض براى زن ممكن نباشد به طورى كه آنچه متصف به صفت حيض است كمتر از سه روز و يا بيشتر از ده روز است و يا آنچه كه متصف به صفت حيض نيست به تنهايى و يا با ايام پاكى كمتر از ده روز مى باشد مسأله به دو قسم مبتدئه و مضطربه تقسيم مىشود.
(مسأله 1708): مبتدئه به زنى گفته مىشود كه ابتداء به خون ديدن