مجمع الرسائل (فارسي) - الشيخ محمد حسن النجفي ( صاحب الجواهر ) - الصفحة ٥٤٧
آيد كه در انسان بودن و يا مبدأ انسان بودن آن شك كند خصوصا هرگاه در ايام عادت اتفاق افتد حكم حيض را دارد.
(مسأله 1686): هر خونى كه زن ببيند و مدت آن بيش از سه روز بوده و تا ده روز ادامه داشته باشد در صورتى كه نداند از قروح يا جروح است، خون حيض محسوب مىشود.
(مسأله 1687): هرگاه زن بعد از گذشتن ده روز از حيض، خونى ببيند كه اوصاف حيض در آن باشد خون حيض خواهد بود و همچنين هرگاه خون بعد از سه روز منقطع شود و در بين ده روز دوباره ديده شود و سپس منقطع شود، تمام اين مدت جزء عادت ماهيانه او محسوب مىشود (1).
(مسأله 1688): حيض با حمل بنابر اقوى جمع مىشود.
(مسأله 1689): هر خونى كه قبل از نه سالگى ديده شود خون حيض نيست و همين حكم درباره خونهائى كه شخص در هنگام يأس ببيند نيز صادق است.
(مسأله 1690): حد يأس در قرشى (2) اتمام شصت سال قمرى

(1) محمد كاظم طباطبائى - محمد باقر شيرازى: در نقاء متخلل بين عشره احوط جمع بين احكام طاهر و تروك حايض است، هر چند كه اگر از ابتداى حيض بداند كه بعدا دوباره خون خواهد ديد.
(2) محمد باقر شيرازى: در تفصيل بين قرشى و غير قرشى و همچنين نبطى اشكال است و در صورت شك، حتى الامكان رعايت احتياط در جمع بين افعال مستحاضه و تروك حائض ترك نشود اما در صورت يقين به حصول شرايط حيض اقرب ترتيب آثار آن مىباشد هر چند كه در اين صورت نيز احتياط در جمع است (تفصيل بيشتر اين موضوع در رساله آثار تازه پديد ذكر شده است).
(٥٤٧)
الذهاب إلى صفحة: «« « ... 542 543 544 545 546 547 548 549 550 551 552 ... » »»
الفهرست