آيد كه در انسان بودن و يا مبدأ انسان بودن آن شك كند خصوصا هرگاه در ايام عادت اتفاق افتد حكم حيض را دارد.
(مسأله 1686): هر خونى كه زن ببيند و مدت آن بيش از سه روز بوده و تا ده روز ادامه داشته باشد در صورتى كه نداند از قروح يا جروح است، خون حيض محسوب مىشود.
(مسأله 1687): هرگاه زن بعد از گذشتن ده روز از حيض، خونى ببيند كه اوصاف حيض در آن باشد خون حيض خواهد بود و همچنين هرگاه خون بعد از سه روز منقطع شود و در بين ده روز دوباره ديده شود و سپس منقطع شود، تمام اين مدت جزء عادت ماهيانه او محسوب مىشود (1).
(مسأله 1688): حيض با حمل بنابر اقوى جمع مىشود.
(مسأله 1689): هر خونى كه قبل از نه سالگى ديده شود خون حيض نيست و همين حكم درباره خونهائى كه شخص در هنگام يأس ببيند نيز صادق است.
(مسأله 1690): حد يأس در قرشى (2) اتمام شصت سال قمرى