ده روز باشد بايد احتياطا عبادت را تا روز دهم ترك كند، ليكن اين احتياط استحبابى است (1).
(مسأله 1702): در عدد ايام احتياط فوق، اختلاف است و اقوى در استحباب احتياط، تا ده روز از ابتداء شروع عادت ماهيانه است هر چند كه احوط اكتفا كردن به يك يا دو روز (2) اضافه بر مدت عادت مى باشد.
(مسأله 1703): اگر خون در مدت ده روز يا كمتر از آن منقطع شود مدت حيض با قطع شدن خون تمام مىشود و هر گاه از ده روز گذشت، در صورتى كه قدرت تمييز نداشته باشد و يا قدرت تمييز داشته و ليكن تمييز او موفق عادت باشد، مدت عادت معتبر است، و اضافه بر مدت عادت بدون هيچ اشكالى استحاضه محسوب مىشود.
(مسأله 1704): اگر زن در تشخيص خون حيض قدرت تمييز داشت و تمييز او مخالف عادتش باشد، در صورتى كه در بين دوره او ده روز فاصله شود، متابعت نمودن از عادت خالى از رجحان نيست (3).