بر حد نصاب باقى باشد نيز زكات بر آن تعلق نمى گيرد هر چند آن مقدار كم باشد.
(مسأله 1541): ميزان نصب در غلات 5 وسق است و هر وسقى شصت صاع است و هر صاع چهار مد است كه تقريبا با 45 مثقال كمتر از 288 من تبريزى برابر است (1) كه پس از رسيدن هر يك از غلات به اين مقدار زكات بر آن تعلق مى گيرد و پس از تعلق زكات بر آنها مى بايد يك دهم آن را جدا نموده به عنوان زكات بدهند البته در صورتى كه در زمينى كه بوسيله باران و آب رودخانه يا قنات و مانند آن آبيارى شده است به عمل آمده باشند و اما در محصولى كه از زمين آبيارى شده - نه بوسيله موارد فوق. مانند چاه - بدست آيد نصف عشر برابر يك بيستم به منظور زكات از آن خارج مىشود.
(مسأله 1542): اگر زراعتى در بعضى از اوقات بوسيله آب نهر و باران آبيارى شود و در بعضى ديگر از اوقات از آب چاه و امثال آن آبيارى شود در اين صورت اگر مقدار هر يك مساوى باشد (2) بايد سه چهلم از آن به منظور زكات اخراج گردد و در صورتى كه يكى از آنها بيشتر باشد مقدار آن تابع مقدار هر كدام است.
(مسأله 1543): زكات به عين مالى كه زكات به آن تعلق گرفته تعلق مى گيرد هر چند آن عين مال در اموال تجارت باشد و تصرف در عين مالى