مجمع الرسائل (فارسي) - الشيخ محمد حسن النجفي ( صاحب الجواهر ) - الصفحة ٤٧٧
صدق عيلوله حاصل شود كه در اين صورت نيازى به رعايت اين احتياط نيست.
(مسأله 1509): زكات فطره ميهمان زمانى بر ميزبان لازم مىشود كه ميهمان غاصبانه وارد منزل او نشود والا بر خود ميهمان واجب مىشود و نه بر ميزبان.
(مسأله 1510): اگر ميزبان فقير باشد و قدرت دادن فطريه ميهمان هر چند با قرض كردن (1) نداشته باشد واجب است كه ميهمان خودش فطريه خود را بپردازد البته در صورتى كه شرائط آن را داشته باشد و ليكن چنانچه ميزبان بتواند با قرض كردن و امثال آن زكات فطره ميهمان را بپردازد و اين كار را انجام بدهد ديگر از ميهمان ساقط مىشود و بلكه اگر هم ندهد ظاهر آن است كه وجوب آن از ميهمان ساقط است (2).
(مسأله 1511): هرگاه شخصى قبل از غروب آفتاب - هر چند به مقدار كمى - روز آخر ماه رمضان مالك بنده اى شود و يا صاحب فرزندى گردد پرداخت زكات فطره آنها بر او واجب است و در صورتى كه بعد از غروب آفتاب - هر چند به

(1) محمد باقر شيرازى: قرض كردن براى دادن فطريه براى خود شخص و واجب النفقه او غالبا واجب نيست تا چه رسد به ميهمان.
(2) ميرزاى شيرازى - محمد باقر شيرازى: احوط در هر دو فرض آن است كه ميهمان اگر غنى باشد خودش فطريه خود را بدهد و بلكه احوط آن است كه اگر صاحب خانه هم غنى باشد و عصيانا فطريه ميهمان را ندهد و ميهمان غنى باشد خودش فطريه خود را بدهد.
محمد كاظم طباطبائى: احوط در هر دو صورت آن است كه خود ميهمان اگر غنى باشد فطريه خود را بدهد و بلكه خالى از قوت نيست، بلى با عصيان ميزبان غنى و صدق عيلوله، اقوى سقوط از عهده ميهمان است اگر چه احوط است.
(٤٧٧)
الذهاب إلى صفحة: «« « ... 472 473 474 475 476 477 478 479 480 481 482 ... » »»
الفهرست