(مسأله 1502): غنى بودن شخص زمانى محقق مىشود كه شخص مصارف ساليانه خود و عيال خود را داشته باشد هر چند مالك بالفعل نباشد مثل اينكه صنعتى داشته باشد كه به تدريج مخارج سال خود را از اين طريق تحصيل كند، و نيز معتبر در غنى بودن آن است كه شخص علاوه بر مخارج ساليانه خود و عيال خود، مالك مقدار لازم جهت پرداخت فطريه نيز باشد هر چند احوط (1) عدم اعتبار آن است و احوط از آن اين است كه اگر اضافه بر مخارج يك شبانه روز خود را داشته باشد فطريه را بپردازد و آن را ترك نكند (2) هر چند اقوى استحباب اين عمل است.
(مسأله 1504): هرگاه شخص تنها قادر به پرداخت فطريه يك نفر باشد مستحب است كه اين طور عمل كند كه آن را از طرف خود به يكى از عيال خود بدهد و آن به ديگرى تا به آخر و آخرى نيز آن را به يكى از آنها بدهد و يا آن را به شخص ديگرى به غير از اعضاى خانواده بدهد كه اين صورت اخير استحبابى است البته اين حكم در صورتى است كه همه عيال شخص مكلف باشند (3).