بنابراين اگر شخص روزه غير ماه رمضان را در ماه رمضان قصد نمايد از هيچ يك صحيح نيست، نه براى غير ماه رمضان و نه براى ماه رمضان (1).
5 - اينكه كسى كه مى خواهد روزه مستحبى بگيرد بايد قضاى روزه ماه رمضان و بلكه غير آن مانند كفاره بر ذمه او نباشد و اما اگر قضاى ديگرى بر ذمه او باشد (مانند قضاى روزه پدر و مادر) و يا در صورتى كه روزه استيجارى بر ذمه شخص باشد بلكه مطلق تحمل روزه بر خود مثل نذر، گرفتن روزه در اين صورت براى او اشكالى ندارد.
6 - اجازه شوهر نسبت به زن و اجازه مولى نسبت به غلام و كنيز، كه البته اين شرط در روزه مستحبى است و در روزه واجبى كه وقت آن موسع باشد اين اجازه معتبر نيست و بلكه مخالفت كردن با آن نيز اشكالى ندارد (2) ليكن رعايت احتياط در داشتن اجازه خوب است، اما در صحت روزه مستحبى فرزند، با نهى پدر و مادر خصوصا با تألم و اذيت ايشان اين اجازه شرط است (3).
(مسأله 1354): هر شخصى بايد در حكم اجزاء روزه و يا شرائط آن به اجتهاد خود عمل كند و يا از مجتهدى تقليد نمايد البته در احكامى كه از ضروريات بوده (مانند وجوب روزه ماه مبارك رمضان) و يا نزد مردم معلوم باشد (مانند حرمت خوردن و آشاميدن عمدى در طول روز ماه رمضان) تقليد ضرورى