طرفى ديگر بايد " صاد " را " سين " تلفظ ننمايند و اما " إياك " را با اشباع و بدون اشباع خواندن صحيح است، و نيز " عليهم ولا الضالين " را به اظهار ميم خواندن خوب است و اما وقف به ميم وقف حسن است، و در " كفوا أحد "، " كفوا " را به نصب واو يا به ضم فاء و نصب همزه (كفوا) به هر دو صورت مى توانند بخوانند و صحيح است.
(مسأله 810): اگر بطور مثال شخصى در قرائت سوره حمد نمى داند كه كلمه‌اى را بايد به فتح بخواند يا به كسر، نمى تواند به هر دو صورت بخواند و در اين صورت بايد نماز را قطع كند و از كسى بپرسد.
(مسأله 811): اگر در قرائت سوره حمد در گفتن كلمه‌اى متزلزل در درست گفتن آن باشد بايد به قصد قربت اعاده كند و يا اگر اينكه كلمه‌اى را به وصل خواند و يا غلط خواند بايد برگردد و همان كلمه را دو مرتبه بخواند البته اگر آن كلمه الف و لام نداشته باشد و اگر الف و لام داشته باشد بايد با كلمه قبلى آن را بخواند (1).
(مسأله 812): مستحب است كه نافله ظهر و عصر را با اخفات (آهستگى) بخوانند و بر عكس نافله مغرب و عشا و نافله شب و نافله نماز صبح را