مجمع الرسائل (فارسي) - الشيخ محمد حسن النجفي ( صاحب الجواهر ) - الصفحة ٢٦٤
بايد جواب بدهد.
(مسأله 827): اگر به طفل مميزى سلام كردن ياد داده باشند و بر نمازگزار سلام كرد، شخص در نماز بايد احتياطا جواب او را بدهد (1) و نماز را تمام كرده و آن را اعاده كند و اگر بى تعليم (2) سلام كند، جواب ندارد و اگر جوابش را بدهد صحت نمازش مشكل است و احوط اعاده آن است.
(مسأله 828): اگر شخصى به نمازگزار به صيغه " سلام عليكم "، سلام كند و نمازگزار عمدا به صيغه " عليكم السلام " جوابش را بدهد بايد نماز را تمام كرده و آن را احتياطا اعاده كند.
(مسأله 829): اگر شخصى به نمازگزار گفت " سلام " اگر نمازگزار مىداند كه آن شخص عربيت دارد (عرب است) (3) بايد در جوابش بگويد:
" سلام عليك " (4) و اگر شك داشته باشد كه عربيت دارد يا نه، بايد احتياطا (5) جوابش را بدهد و نماز را هم اعاده كند.

(1) ميرزاى شيرازى: بلكه جواب نگويد.
محمد كاظم طباطبائى - محمد باقر شيرازى: احوط جواب دادن است به قصد قرآن و يا به قصد دعا.
(2) محمد باقر شيرازى: مراد از بى تعليم روشن نيست و آنكه آيا سلام را بدون توجه به اينكه از آداب است انجام داده يا نه؟ و حاصل آنكه ميزان صحت تحيت و توجه است و تعليم و عدم آن مدخليتى ندارد.
(3) محمد باقر شيرازى: مراد از عربيت، ظاهرا دانستن قواعد عربى درباره حذف ما يعلم است و اما معنى لغوى و عربى سلام كه براى همگان مشخص است و با اين وجود تفصيل مذكور خالى از تأمل نيست.
(4) ميرزاى شيرازى - محمد كاظم طباطبائى: و يا " عليكم ".
(5) ميرزاى شيرازى: البته جوابش را ترك نكند.
محمد كاظم طباطبائى: بلكه حتما جوابش را بدهد و اعاده هم واجب نيست.
(٢٦٤)
مفاتيح البحث: الإحتياط (2)
الذهاب إلى صفحة: «« « ... 259 260 261 262 263 264 265 266 267 268 269 ... » »»
الفهرست