تا حدى ادامه داد كه نجاست ازاله شود.
(مسأله 266): در ازاله به سنگ، مسح نمودن به سه طرف يك سنگ كفايت نمى كند (1) و در حكم سنگ است هر چيزى كه پاك بوده و بر طرف كننده غايط باشد، چه از روئيدنى ها باشد مانند چوب و علف و كرباس و كتان و چه از معادن باشد مانند طلا و نقره و چه از اجزاى حيوان باشد مانند پوست و پشم آن، و خواه از اجزاى استنجا كننده باشد مانند كف دست و يا انگشتان دست، يا آنكه از غير اجزاى استنجا كننده باشد مانند دست زن يا جاريه، و يا آنكه آن جزء، متصل به حيوان باشد يا منفصل از آن باشد مانند قطعه جدا شده از همان جزء حيوان.
(مسأله 267): استنجا نمودن به چيزى كه تصرف نمودن در آن حرام است بدون اذن مالك جايز نيست، و همچنين است در مواردى كه بسبب استنجا نمودن به آن چيزها، موضع استنجا و يا دست متضرر شود هر چند قدرت بر غير نباشد، و يا آلت استنجائى كه به غير از اين نجاست نجس شده باشد و همچنين خوردنيها و استخوان و هر چيزى كه وجوب احترام به آن از ناحيه دين يا مذهب معلوم باشد مانند تربت حضرت امام حسين (ع) و ورق قرآن و ادعيه و احاديث و امثال اينها (2)، استنجا نمودن به آنها نيز جايز نيست.