هر كس بچه مرا پيدا كند پولى به او مىدهم و مقدار آن را معين نكند جعاله صحيح نيست ولى، چنانچه كسى آن عمل را انجام دهد، بايد مزد او را به مقدارى كه كار او در نظر مردم ارزش دارد بدهد.
مسأله 2231 - اگر عامل پيش از قرار داد، كار را انجام داده باشد، يا بعد از قرار داد، به قصد اين كه پول نگيرد انجام دهد، حقى به مزد ندارد.
مسأله 2232 - پيش از آن كه عامل شروع به كار كند، جاعل و عامل مىتوانند جعاله را بهم بزنند.
مسأله 2233 - بعد از آن كه عامل شروع به كار كرد، اگر جاعل بخواهد جعاله را بهم بزند اشكال احتياط واجب نمىتواند دارد.
مسأله 2234 - عامل مىتواند عمل را ناتمام بگذارد، ولى اگر تمام نكردن عمل اسباب ضرر جاعل شود، بايد آن را تمام نمايد. مثلا اگر كسى بگويد: هر كس چشم مرا عمل كند فلان مقدار به او مىدهم و دكتر جراحى شروع به عمل كند، چنانچه طورى باشد كه اگر عمل را تمام نكند، چشم معيوب مىشود، بايد آن را تمام نمايد و در صورتى كه ناتمام بگذارد، حقى به جاعل ندارد و ضامن عيبى كه حاصل مىشود نيز مىباشد.
مسأله 2235 - اگر عامل كار ناتمام بگذارد، چنانچه آن كار مثل پيدا كردن اسب است كه تا تمام نشود، براى جاعل فائده ندارد، عامل نمىتواند چيزى مطالبه كند و همچنين است اگر جاعل مزد را براى تمام كردن عمل قرار بگذارد مثلا بگويد: هر كس لباس مرا بدوزد ده تومان به او مىدهم، ولى اگر مقصودش اين باشد كه هر مقدار از عمل كه انجام گيرد، براى آن مقدار مزد بدهد، جاعل بايد مزد مقدارى را كه انجام شده به عامل بدهد، اگر چه احتياط اين است كه بطور مصالحه يك ديگر را راضى نمايند.