مسأله 130 - هر گاه شيره و روغن و مانند اينها طورى باشد كه اگر مقدارى از آن را بردارند جاى آن خالى نمىماند همين كه يك نقطه از آن نجس شد، تمام آن نجس مىشود. ولى اگر طورى باشد كه جاى آن در موقع برداشتن خالى بماند، اگر چه بعد پر شود، فقط جائى كه نجاست به آن رسيده نجس مىباشد. پس اگر فضله موش در آن بيفتد جائى كه فضله افتاده نجس و بقيه، پاك است.
مسأله 131 - اگر مگس يا حيوانى مانند آن روى چيز نجسى كه تر است بنشيند و بعد روى چيز پاكى كه آن هم تر است بنشيند چنانچه انسان بداند نجاست همراه آن حيوان بوده، چيز پاك نجس مىشود. و اگر نداند، پاك است.
مسأله 132 - اگر جائى از بدن كه عرق دارد نجس شود و عرق از آنجا بجاى ديگر برود، هر جا كه عرق به آن برسد نجس مىشود.
مسأله 133 - اخلاطى كه از بينى يا گلو مىآيد، اگر خون داشته باشد، جائى كه خون دارد نجس و بقيه آن پاك است. پس اگر به بيرون دهان يا بينى برسد، مقدارى را كه انسان يقين دارد جاى نجس اخلاط به آن رسيده، نجس است و محلى را كه شك دارد جاى نجس به آن رسيده يا نه پاك مىباشد.
مسأله 134 - اگر آفتابه‌اى را كه ته آن سوراخ است روى زمين نجس بگذارند در حالى كه آب از آن بيرون مىآيد آب داخل آفتابه نجس نمىشود ولى در حالى كه آب از آن بيرون نمىآيد و آب نجس كه در زير آن جمع شده بواسطه سوراخ متصل به آب داخل آفتابه باشد آب داخل آن هم نجس مىشود.
مسأله 135 - اگر چيزى داخل بدن شود و به نجاست برسد، در صورتى كه بعد از بيرون آمدن آلوده به نجاست نباشد پاك است پس اگر