مسأله 1829 - اگر بدون فرو رفتن در دريا بوسيله اسبابى جواهر بيرون آورد و بعد از كم كردن مخارجى كه براى آن مصرف كرده قيمت آن به 18 نخود طلا برسد بنابر احتياط خمس آن واجب است ولى اگر از روى آب دريا يا از كنار دريا جواهر بگيرد، در صورتى بايد خمس آن را بدهد كه آنچه را بدست آورده به تنهائى يا با منافع ديگر كسب او از مخارج سالش زيادتر باشد.
مسأله 1830 - در ماهى و حيوانات ديگرى كه انسان با فرو رفتن و يا بدون فرو رفتن در دريا مىگيرد اگر به حد نصاب برسد احتياط واجب لازم دادن خمس است بدون كم كردن مخارج سال و اگر به حد نصاب نرسد در صورتى كه صرف در مؤنه سال نشود بنابر احتياط واجب بايد خمس آن را بدهند.
مسأله 1831 - اگر انسان بدون قصد اين كه چيزى از دريا بيرون آورد در دريا فرو رود و اتفاقا جواهرى به دستش آيد و قصد تملك آن را بنمايد بنابر احتياط واجب اگر به حد نصاب باشد بدون كم كردن مؤنه سال بايد خمس آن را بدهد.
مسأله 1832 - اگر انسان در دريا فرو رود و حيوانى را بيرون آورد و در شكم آن، جواهرى پيدا كند كه قيمتش هيجده نخود طلا يا بيشتر باشد، چنانچه آن حيوان مانند صدف باشد كه نوعا در شكمش جواهر هست، بايد خمس آن را بدهد و اگر اتفاقا جواهر بلعيده باشد، در صورتى خمس آن واجب است كه به تنهائى يا با منافع ديگر كسب او از مخارج سالش زيادتر باشد.
مسأله 1833 - اگر در رود خانههاى بزرگ مانند دجله و فرات فرو رود و جواهرى بيرون آورد، چنانچه در آن رودخانه جواهر عمل مىآيد، بايد خمس آن را بدهد.