شهر را كه معمولا در جاى بلند مىگويند نشنود، نبايد نماز را شكسته بخواند.
مسأله 1333 - اگر به جائى برسد كه اذان شهر را كه معمولا در جاى بلند مىگويند نشنود ولى اذانى را كه در جاى خيلى بلند مىگويند بشنود، بايد نماز را شكسته بخواند.
مسأله 1334 - اگر چشم يا گوش او يا صداى اذان غير معمولى باشد، در محلى بايد نماز را شكسته بخواند كه چشم متوسط ديوار خانهها را نبيند و گوش متوسط صداى اذان معمولى را نشنود.
مسأله 1335 - اگر موقعى كه سفر مىرود شك كند كه به حد ترخص - يعنى: جائى كه اذان را نشنود و ديوار را نبيند - رسيده يا نه، بايد نماز را تمام بخواند. و در موقع برگشتن، اگر شك كند كه به حد ترخص رسيده يا نه بايد شكسته بخواند. ولى اگر در برگشتن در همان جا كه در رفتن تمام خوانده شكسته بخواند بنابر احتياط واجب لازم بايد نمازى را كه در اين مكان تمام خوانده قضا نمايد و نمازى را كه شكسته خوانده تمام اعاده نمايد و اگر اعاده نكرد قضاء آن را تمام بجا آورد.
مسأله 1336 - مسافرى كه در سفر از وطن خود عبور مىكند، وقتى به جائى برسد كه ديوار وطن خود را ببيند و صداى اذان آن را بشنود، بايد نماز را تمام بخواند.
مسأله 1337 - مسافرى كه در بين مسافرت به وطنش رسيده، تا وقتى در آنجا هست بايد نماز را تمام بخواند ولى اگر بخواهد از آنجا هشت فرسخ برود، يا چهار فرسخ برود و برگردد، وقتى به جائى برسد كه ديوار وطن را نبيند و صداى اذان آن را نشنود، بايد نماز را شكسته بخواند.
مسأله 1338 - محلى را كه انسان براى اقامت و زندگى خود اختيار