نخواند تا وقتى كه شبح پنهان شود يا هم شكسته بخواند و هم تمام.
مسأله 1327 - كسى كه به سفر مىرود اگر به جائى برسد كه اذان را نشنود ولى ديوار شهر را ببيند، يا ديوارها را نبيند و صداى اذان را بشنود، چنانچه بخواهد در آنجا نماز بخواند، بنابر احتياط واجب بايد هم شكسته و هم تمام بخواند.
مسأله 1328 - مسافرى كه به وطنش برمىگردد، وقتى ديوار وطن خود را ببيند و صداى اذان آن را بشنود، بايد نماز را تمام بخواند و نيز مسافرى كه مىخواهد ده روز در محلى بماند، وقتى ديوار آنجا را ببيند و صداى اذانش را بشنود، بايد نماز را تمام بخواند و احتياط مستحب آنست كه نماز را تأخير بيندازد تا به منزل برسد يا هم شكسته و هم تمام بخواند.
مسأله 1329 - هر گاه شهر در بلندى باشد كه از دور ديده شود، يا بقدرى گود باشد كه اگر انسان كمى دور شود ديوار آن را نبيند، كسى كه از آن شهر مسافرت مىكند، وقتى باندازه‌اى دور شود كه اگر آن شهر در زمين هموار بود، ديوارش از آنجا ديده نمىشد، بايد نماز خود را شكسته بخواند.
و نيز اگر پستى و بلندى خانه‌ها بيشتر از معمول باشد، بايد ملاحظه معمول را بنمايد.
مسأله 1330 - اگر از محلى مسافرت كند كه خانه و ديوار ندارد، وقتى به جائى برسد كه اگر آن محل ديوار داشت از آنجا ديده نمىشد، بايد نماز را شكسته بخواند.
مسأله 1331 - اگر بقدرى دور شود كه نداند صدائى را كه مىشنود صداى اذان است يا صداى ديگر، بايد نماز را شكسته بخواند. ولى اگر بفهمد اذان مىگويند و كلمات آن را تشخيص ندهد، بايد تمام بخواند.
مسأله 1332 - اگر بقدرى دور شود كه اذان خانه‌ها را نشنود ولى اذان