خوانده بوده، بنابر احتياط واجب بايد نيت را به نماز عصر بر گرداند و بعد از تمام كردن نماز، دوباره نماز عصر را بخواند مگر آن كه پيش از بجا آوردن جزئى از اجزاء به قصد ظهر يادش بيايد، كه در اين صورت نماز را به نيت عصر تمام مىكند اعاده لازم نيست.
مسأله 766 - اگر در بين، عصر شك كند كه نماز ظهر را خوانده يا نه، بايد نيت را به نماز ظهر برگرداند ولى اگر وقت بقدرى كم است كه بعد از تمام شدن نماز، مغرب مىشود بايد بنا بگذارد كه ظهر را خوانده و به نيت نماز عصر نماز را تمام كند.
مسأله 767 - اگر در نماز عشا، بيش از ركوع ركعت چهار شك كند كه نماز مغرب را خوانده يا نه، چنانچه وقت بقدرى كم است كه بعد از تمام شدن نماز نصف شب مىشود، بايد به نيت عشا، نماز را تمام كند و بعد مغرب را به قصد ما فى الذمه بجا آورد و اگر بيشتر وقت دارد و يك ركعت از آن در وقت مشترك واقع شده باشد، بايد نيت را به نماز مغرب برگرداند و نماز را سه ركعتى تمام كند، بعد نماز عشاء را بخواند.
مسأله 768 - اگر در نماز عشا بعد از رسيدن به ركوع ركعت چهارم، شك كند كه نماز مغرب را خوانده يا نه، بايد نماز را تمام كند، بعد نماز مغرب را بخواند و بعد عشاء را نيز اعاده نمايد بنابر احتياط لازم مگر اين كه اين شك در وقت مخصوص نماز عشاء باشد كه در اين صورت خواندن نماز مغرب لازم نيست.
مسأله 769 - اگر انسان نمازى را كه خوانده احتياطا دوباره بخواند و در بين نماز يادش بيايد نمازى را كه بايد پيش از آن بخواند نخوانده است نمىتواند نيت را به آن نماز بر گرداند مثلا موقعى كه نماز عصر را احتياطا مىخواند، اگر يادش بيايد نماز ظهر را نخوانده است، نمىتواند نيت را به نماز ظهر برگرداند.