مسأله 788 - نماز احتياط و سجده و تشهد فراموش شده و سجده سهو را نيز بنابر احتياط واجب لازم بايد رو به قبله بجا آورد.
مسأله 789 - نماز مستحبى را مىشود در حال راه رفتن و سوارى خواند و اگر انسان در اين دو حال، نماز مستحب بخواند، لازم نيست رو به قبله باشد.
مسأله 790 - كسى كه مىخواهد نماز بخواند، بايد براى پيدا كردن قبله كوشش نمايد، تا يقين كند قبله كدام طرف است و اگر نتواند يقين پيدا كند، بايد به گمانى كه از محراب مسجد مسلمانان يا قبرهاى آنان يا از راههاى ديگر پيدا مىشود عمل نمايد، حتى اگر از گفته فاسق يا كافرى كه بواسطه قواعد علمى قبله را مىشناسد گمان به قبله پيدا كند كافيست.
مسأله 791 - كسى كه گمان به قبله دارد، اگر بتواند گمان قويترى پيدا كند نمىتواند به گمان خود عمل نمايد، مثلا اگر ميهمان از گفته صاحب خانه گمان به قبله پيدا كند ولى بتواند از راه ديگرى گمان قويترى پيدا كند نبايد به حرف او عمل نمايد.
مسأله 792 - اگر براى پيدا كردن قبله وسيلهاى ندارد، يا با اين كه كوشش كرده، گمانش به طرفى نمىرود، چنانچه وقت نماز وسعت دارد، بايد چهار نماز به چهار طرف بخواند و اگر به اندازه چهار نماز وقت ندارد، بايد باندازهاى كه وقت دارد، نماز بخواند مثلا اگر فقط به اندازه يك نماز وقت دارد، بايد يك نماز به هر طرفى كه مىخواهد بخواند. و بعد از وقت با علم به قبله بنابر احتياط واجب لازم نماز را قضا كند و بايد نمازها را طورى بخواند كه يقين كند يكى از آنها رو به قبله واقع شده، يا اگر رو به قبله نبوده، به سمت راست و يا سمت چپ قبله نرسيده است.
مسأله 793 - اگر يقين يا گمان كند كه قبله در يكى از دو طرف است،