مسأله 818 - اگر يقين كند خونى كه در بدن يا لباس او است خون نجسى است كه نماز با آن صحيح است مثلا يقين كند خون زخم و دمل است، چنانچه بعد از نماز بفهمد خونى بوده كه نماز با آن باطل است، احتياط واجب آنست كه نماز را دوباره بخواند و اگر وقت گذشته قضا نمايد.
مسأله 819 - اگر نجس بودن چيزى را فراموش كند و بدن يا لباسش با رطوبت با آن برسد و در حال فراموش نماز بخواند و بعد از نماز يادش بيايد، نماز او صحيح است. ولى اگر بدنش با رطوبت به چيزى كه نجس بودن آن را فراموش كرده برسد و بدون اين كه خود را آب بكشد، غسل كند و نماز بخواند، غسل و نمازش باطل است و نيز اگر اعضاء وضو با رطوبت به چيزى كه نجس بودن آن را فراموش كرده برسد و پيش از آن كه آنجا را آب بكشد وضو بگيرد و نماز بخواند، وضو و نمازش باطل مىباشد.
مسأله 820 - كسى كه يك لباس دارد، اگر بدن و لباسش نجس شود و به اندازه آب كشيدن يكى از آنها آب داشته باشد، مىتواند لباسش را بيرون آورد، و بدن را آب بكشد و نماز را بدستورى كه براى برهنگان گفته شد بجا آورد و مىتواند كه با همان لباس نماز بخواند اگر چه احتياط واجب تكرار نماز است و اگر بواسطه سرما يا عذر ديگر نتواند لباس را بيرون آورد، هر كدام از بدن يا لباس را كه بخواهد، مىتواند آب بكشد. ولى اگر مثلا نجاست يكى بول است كه اگر بخواهد با آب قليل آب بكشد بايد دو مرتبه آب روى آن بريزد و ديگرى خون است كه يك مرتبه ريختن آب روى آن كافيست بايد آن را كه به بول نجس شده آب بكشد.
مسأله 821 - كسى كه غير از لباس نجس لباس ديگرى ندارد، احتياط واجب تكرار آن نماز است كه هم با همان لباس نماز بخواند و هم نماز را