وصيت امتناع مىكند، آيا براى ساير ورثه جايز است او را اجبار كرده و از سهم او برداشته و به مصرف وصيت برسانند؟
ج: ارث بعد از عمل به وصيت است، اگر توليت يا اجراء وصيت با آحاد ورثه بوده هر كسى در سهم خود عمل به وصيت مىكند و اجبار ممتنع جايز نيست مگر از باب امر به معروف و نهى از منكر و اگر توليت عمل به وصيت با مجموع ورثه باشد اجازه ممتنع شرط است.
س: در وصيت فرموده‌اند كه اگر شخصى كسى را بعنوان وصى تعيين كند و خبر به وصى نرسد تا بعد از فوت موصى لازم است وصى قبول كند و نيز پسر لازم است وصيت پدر را قبول كند در صورتى كه حرجى نباشد.
سؤال اين است كه: آيا در مثل موارد زير هم قبول لازم است:
1 - كسى وصيت كند كه فلانى نماز ميت بر من بخواند و بعد از فوت خبر برسد آيا بر فلانى واجب است قبول در صورتى كه حرجى نباشد؟
2 - كسى وصيت كند كه پول بدهيد به فلانى و او نمازها و روزه‌هاى قضا شده مرا بخواند آيا بر فلانى واجب است قبول در فرض مزبور؟
3 - كسى وصيت كند فلانى از مال خودش دين مرا اداء كند آيا بر فلانى قبول واجب است در فرض سابق؟
4 - كسى وصيت كند كه پول بدهيد بفلانى و فلانى خودش براى من به حج برود آيا بر فلانى قبول واجب است در آن فرض و ميزان در اين موارد چيست و آيا در صورت قبول حكم مسائل فوق چگونه است يعنى عمل به آنچه قبول كرده از جهت عمل به وصيت واجب است يا خير؟
ج: عمل به وصيت در موارد مذكوره و در فرض سؤال در صورتى كه حرج و ضرر نباشد بنابر احتياط واجب است.
شخصى وصيت كرده ثلث مالش را در موارد معينى كه ذكر كرده صرف كنند، حال اگر از موارد مذكوره زياد آمد چه كنند؟ به ورثه مىدهند يا در مطلق خيرات صرف مىشود؟