ج: اگر با اعطاء و اخذ بعض ثمن يا مثمن انشاء كل معامله را بكند معاطات حاصل مىشود.
س: شخصى متاعى را فروخته و ثمن را به صورت چك اخذ مىكند، ولى چون احتياج به پول دارد چك مدت دار را به كمتر از آن به ديگرى مىفروشد، آيا اين معامله صحيح است؟
ج: چك به منزله سند است و اسكناس نيست و معامله از قبيل معامله دين به حال و نقد است و اشكالى ندارد.
س: شركتى كه ماهى هاى حرام را، از قبيل كوسه و غيره در داخل ايران كنسرو مىكند و به كشورهاى غير اسلامى براى خوردن صادر مىكند و مىفروشد آيا فروش و گرفتن پول در مقابل آن جايز است؟
ج: اگر منفعت آن منحصر به خوردن باشد و منفعت محلله ديگرى نداشته باشد جايز نيست و بيع آن باطل است.
س: اگر كسى را وكيل كند در بيع و شراء شيء خاص آيا مىتواند براى خود بخرد يا از مال خود بفروشد؟
ج: اگر تقييد و انصرافى نباشد مانعى ندارد، گرچه احوط ترك است للتهمه چون موضع تهمت است.
س: زرگرى است كه طلاى شمش را به كارگرى مىدهد و در مقابل مزدى معين، مثلا گرمى 40 تومان آن را به صورت گوشواره، دستبند و غيره مىسازد، سپس طلاى ساخته شده را در مقابل وزن مساوى از طلاى شمش به ديگرى مىفروشد با اضافه اجرت ساخت بيشتر مثلا گرمى 50 تومان، آيا چنين معامله‌اى صحيح است؟
ج: در معامله مكيل و موزون بايد مساوات باشد - در وزن - و زياده حرام و رباى معاملى است بله اگر به صورت معامله مستقل باشد مانعى ندارد، كه طلاى ساخته شده را به مبلغى بفروشد و سپس طلاى شمش بخرد و اجرت را روى قيمت بكشد و يك جا حساب كند.