مستحب آن است كه هم شكسته و هم تمام بخواند.
مسأله 1290 - اگر سفر او سفر حرام نباشد ولى حيوان سوارى يا مركب ديگرى كه سوار است غصبى باشد، نمازش شكسته است ولى اگر در زمين غصبى مسافرت كند، بايد نماز را شكسته بخواند و احتياط مستحب است كه تمام هم بخواند.
مسأله 1291 - كسى كه با ظالم مسافرت مىكند اگر ناچار نباشد و مسافرت او كمك به ظالم باشد، بايد نماز را تمام بخواند و اگر ناچار باشد يا مثلا براى نجات دادن مظلومى با او مسافرت كند، نمازش شكسته است.
مسأله 1292 - اگر به قصد تفريح و گردش مسافرت كند حرام نيست و بايد نماز را شكسته بخواند.
مسأله 1293 - اگر براى لهو و خوش‌گذرانى به شكار رود، نمازش تمام است و چنانچه براى تهيه معاش به شكار رود، نمازش شكسته است و همچنين اگر براى كسب و زياد كردن مال برود، نمازش شكسته است گر چه احتياط مستحب است كه نماز را هم شكسته و هم تمام بخواند، ولى بايد روزه نگيرد.
مسأله 1294 - كسى كه براى معصيت سفر كرده، موقعى كه از سفر بر مىگردد اگر توبه كرده، بايد نماز را شكسته بخواند. و اگر توبه نكرده، بايد تمام بخواند مگر آن كه برگشتن سفر جداگانه‌اى به حساب آيد، كه در اين صورت نماز شكسته است، چه توبه كرده باشد يا نكرده باشد.
مسأله 1295 - كسى كه سفر او سفر معصيت است، اگر در بين راه از قصد معصيت برگردد، چنانچه باقيمانده راه هشت فرسخ باشد، يا چهار فرسخ باشد و بخواهد برود و برگردد، بايد نماز را شكسته بخواند.
مسأله 1296 - كسى كه براى معصيت سفر نكرده، اگر در بين راه قصد كند كه بقيه راه را براى معصيت برود، بايد نماز را تمام بخواند ولى نمازهايى را كه شكسته خوانده صحيح است.