مسأله 1302 - كسى كه شغل او حمله دارى است و حاجيها را از راه دور به مكه مىبرد، چنانچه تمام سال يا بيشتر سال را در راه باشد، بايد نماز را تمام بخواند.
مسأله 1303 - كسى كه در مقدارى از سال شغلش مسافرت است، مثل شوفرى كه فقط در تابستان يا زمستان اتومبيل خود را كرايه مىدهد، بايد در سفرى كه مشغول به كارش هست نماز را تمام بخواند و احتياط مستحب آن است كه هم‌ شكسته و هم تمام بخواند.
مسأله 1304 - راننده و دوره گردى كه در دو سه فرسخى شهر رفت و آمد مىكند، چنانچه اتفاقا سفر هشت فرسخى برود، بايد نماز را شكسته بخواند.
مسأله 1305 - كسى كه شغلش مسافرت است يا مسافرت مقدمه شغل او است، اگر ده روز يا بيشتر در وطن خود بماند، چه از اول قصد ماندن ده روز را داشته باشد، چه بدون قصد بماند، بايد در سفر اولى كه بعد از ده روز مىرود، نماز را شكسته بخواند.
مسأله 1306 - كسى كه شغلش مسافرت است، يا مسافرت، مقدمه شغل او است، اگر در غير وطن خود ده روز بماند اگر قصد ماندن داشته باشد، در سفر اولى كه بعد از ده روز مىرود، بايد نماز را شكسته بخواند، و اگر از اول قصد ماندن ده روز را نداشته باشد احتياط واجب آن است كه نماز را هم شكسته و هم تمام بخواند.
مسأله 1307 - كسى كه شغلش مسافرت است، اگر شك كند كه در وطن خود يا جاى ديگر ده روز مانده يا نه، بايد نماز را تمام بخواند.
مسأله 1308 - كسى كه در شهرها سياحت مىكند و براى خود وطنى اختيار نكرده، بايد نماز را تمام بخواند.
مسأله 1309 - كسى كه شغلش مسافرت نيست، اگر مثلا در شهرى يا در دهى جنسى دارد كه براى حمل آن مسافرتهاى پى در پى مىكند، بايد نماز را شكسته بخواند.