(احكام دين مؤجل) س 227 - آيا در دينى كه مدت دارد قبل از رسيدن مدت تعيين شده طلبكار حق مطالبه دارد يا خير و نيز هر گاه مديون بخواهد بدهى خود را قبل از رسيدن موعد بپردازد واجب است طلبكار قبول كند يا خير.
ج - هر گاه دين، مثمن در سلم و يا ثمن در نسيه و يا اجرت در اجاره باشد طلبكار حق ندارد قبل از رسيدن موعد مطالبه كند ولى اگر دين، از باب قرض مدت دار باشد طلبكار پيش از رسيدن موعد حق مطالبه دارد بلى هر گاه طلبكار در ضمن عقد خارج لازم شرط كرده باشد كه تا وقت معينى مطالبه نكند لازم است بر طبق شرط عمل كند لكن اگر تخلف نمود و مطالبه كرد بر مديون لازم است دين را اداء نمايد و راجع به سؤال دوم، در مواردى كه طلبكار قبل از موعد نمىتواند مطالبه كند كه در جواب سؤال اول ذكر شد هر گاه مديون بخواهد دين خود را بدهد بر طلبكار واجب نيست قبول كند و اما در مورد دين حاصل از قرض كه گفتيم طلبكار قبل از رسيدن موعد هم مىتواند مطالبه كند اگر مديون دين را بدهد واجب است طلبكار قبول كند.
س 228 - هر گاه مديون قبل از اين كه وقت پرداختن دين برسد از دنيا برود آيا لازم است همان وقت ورثه دينش را بدهند يا مىتوانند تا موعدى كه براى پرداخت دين، خود طلبكار و مديون تعيين نموده‌اند صبر كنند و نيز حكم موردى را كه طلبكار پيش از رسيدن موعد دين بميرد بفرمائيد.
ج - هر گاه مديون قبل از موعد دين بميرد واجب است ورثه بلا فاصله بدهى او را بپردازند ولى اگر طلبكار بميرد ورثه مىتوانند تا موعدى كه براى پرداخت دين تعيين شده صبر كنند پس اگر زن براى وصول مهريه خود وقتى را تعيين نموده باشد و قبل از رسيدن آن وقت شوهر از دنيا برود زن مىتواند به محض موت شوهر