ثلث آن را كما فرض الله بين ورثه تقسيم كند و نيز قبل از وصيت مبلغ يك هزار وپانصد تومان وجه نقد تحويل شخص امينى داده و به رسم امانت به او سپرده به قصد اين كه هر وقت در حيات خودش احتياج پيدا كرد مصرف نمايد و الا بعد از فوت او شخص امين از اين پول مالى را خريدارى كرده و وقف نمايد يا در خيرات ديگر مصرف و يا در راه حضرات چهارده معصوم صلوات الله عليهم اجمعين خرج كند كه ثوابش در روز لا ينفع مال ولا بنون الامن اتى الله بقلب سليم عايد و دستگير او گردد و هم چنين صاحب وجه (موصى) مىگويد كه حاضرم مبلغ مذكور را بعنوان صلح و يا هبه به امين واگذار نمايم كه ايشان بعد از فوتم به تقاضاى من عمل نمايد در اين صورت براى امين جايز است كه امانت مذكور را قبول نمايد يا نه و در صورت جواز آيا با آن پول مالى خريده وقف نمايد و يا در امور خيريه ديگر صرف كند.
ج - در فرض سؤال صاحب پول در حال حيات شرعا جايز است آن پول را صلح كند به شخص امين و شرط كند اگر خودش احتياج پيدا كرد فسخ كند و اگر در حال حيات فسخ نكرد امين مزبور بعد از فوت او معادل آن مبلغ چيزى بخرد و وقف كند يا در كار خير صرف نمايد و هم چنين جايز است آن مبلغ را نزد امين امانت گذارد و سفارش كند صرف در كار خير يا وقف شود لكن در اين صورت با فرض آن كه ثلث خود را وصيت كرده و در مصارف معينه صرف شود لازم است نسبت به دو ثلث اين مبلغ از ورثه استجازه نمايد و با اجازه آنها به مصرف وصيت برساند و با عدم اجازه بايد بين ورثه تقسيم شود.
س 779 - اگر كسى وصيت بكند كه از اموال خودم برايم خرج كنيد و تعيين مقدار نكرده و مقيد به ثلث هم ننموده و صغير هم دارد در اين صورت وصى بعد از فوت موصى چه مقدار مىتواند از مال او برايش خرج كند.
ج - اگر به حسب وجود بعض قرائن و معمول و متعارف وصيت منصرف به مبلغ معينى نباشد ظاهر آنست كه وصي به نظر خودش تا مقدارى كه زائد بر ثلث نباشد مىتواند عمل نمايد.