او به قصد كفاره، به خودش بدهد ولى اگر فقير، اين كار را نكند، ذمه موكل، از كفاره، برىء نمىشود.
س 54 - چوپانى مىخواهد به گله چرانى برود و از اين جهت نمىتواند روزه بگيرد و چنانچه نرود گله از گرسنگى از بين مىرود وظيفه شرعى چيست؟.
ج - رفتن همراه گله مجوز افطار نيست و ممكن است كسى را كمك بگيرد و به نوبت استراحت كنند و اگر افطار كرده باشد كفاره عمد بر او لازم است.
س 55 - زن و مردى كه جاهل مقصر باشند و در ماه مبارك رمضان با هم جماع نمايند و يا مرد استمناء كند در حالى كه احتمال ندهند اين كارها مبطل روزه است، آيا كفاره بر آنها واجب است يا خير؟.
ج - در فرض سؤال، مبطل روزه است ولى كفاره ندارد.
س 56 - كفاره را بعد از ماه رمضان مىدهند يا قبل از ماه رمضان؟.
ج - كفاره تأخير قضاء روزه ماه رمضان را در رمضان سال بعد بايد داد.
س 57 - دانش جوئى روزه نمىگيرد و مىگويد كه با حال روزه نمىتوانم درس را حاضر كنم و در امتحان مردود مىشوم و نتيجه چهار سال يا هشت سال يا بيشتر زحمتم هدر مىرود. آيا اين عذر شرعا مسموع است يا خير؟.
ج - درس خواندن و اشتغال به امتحان مجوز افطار نيست و هر چند روز كه روزه خورده است بايد كفاره آن را براى هر روز شصت روز روزه بگيرد يا شصت مسكين را اطعام نمايد و مىتواند شبها درس بخواند و روز روزه خود را بگيرد.
س 58 - شخصى مدعى است، با اين كه دائم در مجالس مذهبى شركت مىكردم، كسى به من نگفت اگر روزه نگرفتيد، كفاره دارد اخيرا اين مسأله را فهميدم آيا قاصر است يا مقصر؟.
ج - در فرض سؤال اگر حرمت روزه خوردن را مىدانسته هر چند وجوب كفاره را نمىدانسته بايد كفاره را بدهد.
س 59 - اگر كسى مريض بوده و روزه خود را افطار كرده بعدها وظيفه او چيست؟
ج - اگر در همان سال كه مريض بوده سالم شود قضاى روزه خود را