ج - اگر در صحت (السلام علينا وعلى عباد الله الصالحين) شك كرد تكرار نكند و (السلام عليكم...) را بگويد و اگر احيانا تكرار كرد احوط آنست كه بعد از (السلام عليكم) نماز را اعاده كند اما اگر يقين پيدا كرد كه (السلام علينا..) را غلط اداء كرده جائز است آن را بنحو صحيح، تكرار كند و فرق بين صورت شك و يقين اين است كه چون به نظر ما (السلام علينا...) بنابر احتياط، مخرج نيست پس با شك در صحت اداء آن، اگر بخواهد تكرار كند احتمال آنست كه در واقع، صحيح اداء كرده باشد و با تكرار آن، احتمال گفتن كلام آدمى، و به عبارت اخرى احتمال اتيان مبطل مىدهد، به خلاف آن كه يقين پيدا كند كه غلط اداء كرده كه در اين صورت، تكرار، اشكالى ندارد زيرا - به مقتضاى آن كه غلط اداء كرده - مثل كسى مىماند كه هنوز اين سلام را نگفته و حال مىخواهد بگويد كه البته اشكالى ندارد.
س 209 - سلام هاى نماز را بايد به قصد تحيت گفت يا نه؟.
ج - گفتن سلام اول (السلام عليك ايها النبى ورحمة الله وبركاته) به قصد تحيت به حضرت پيغمبر صلى الله عليه وآله و سلم جائز است ولى در دو سلام ديگر احتياط، آنست كه قصد تحيت ننمايد به شرحى كه در مسأله 5 فصل فى التسليم، از كتاب عروة الوثقى ذكر شده است.
س 210 - در رساله توضيح المسائل، مسأله 1116 - فرموده‌ايد اگر سلام نماز را فراموش كند، و موقعى يادش بيايد كه صورت نماز به هم خورده است، چنانچه پيش از آن كه صورت نماز به هم بخورد كارى كه عمدى و سهوى آن نماز را باطل مىكند - مثل پشت به قبله كردن - انجام نداده باشد، نمازش صحيح است و اگر پيش از آن كه صورت نماز به هم بخورد كارى كه عمدى و سهوى آن نماز را باطل مىكند انجام داده باشد نمازش باطل است، بفرمائيد آنجا كه پيش از به هم خوردن صورت نماز منافى بجا نياورده، يادش مىآيد كه سلام را نگفته لازم است. سلام را حالا كه يادش آمده بگويد يا سلام لازم نيست، زيرا مسأله ساكت است، و ديگر اين كه صورت نماز تا چه وقت و چگونه به هم مىخورد؟.
ج - مراد از به هم خوردن صورت نماز، به هم خوردن موالاة است، و معنى به هم