است هر چند احوط (1) است.
(مسأله 111): در تطهير نجاست، بر طرف كردن عين نجاست واجب است نه رنگ و بوى آن، و فرقى در وجوب بر طرف كردن ميان نجس و متنجس نيست.
(مسأله 112): هرگاه موضع نجاست مشتبه شود، اگر در يك لباس باشد تطهير هر موضعى از آن كه احتمال نجاست در آن باشد، لازم است و اگر احتمال در زيادتر از آن باشد شستن تمام آن واجب است، و اگر اشتباه در چند لباس يا غير لباس باشد، هرگاه شبهه غير محصوره باشد، شستن آنها واجب نيست و اگر محصوره باشد واجب است.
(مسأله 113): اگر شستن لباس براى نماز ممكن نباشد، جايز است برهنه نماز بخواند و بلكه متعين است (2)، و اگر مانعى از برهنه شدن وجود داشته باشد مثل سرما و آنچه به سبب آن متضرر شود، بايد با لباس نجس نماز بخواند و اعاده و قضا بر او لازم نيست.