(مسأله 1432) در روزه استيجارى - مانند قضاى خود شخص - ترتيب لازم نيست.
(مسأله 1433): فردى كه براى روزه و نماز استيجارى معين مىشود بايد عادل باشد (1).
(مسأله 1434): هرگاه شخصى در ابتداى تكليفش روزه خود را به جهت تقصير و بى اعتنائى به امر شارع مقدس افطار كند، قضاى آن روزه و كفاره بر او واجب مىشود.
(مسأله 1435): هرگاه زنى هشت ماه خون نبيند و بعد از آن خون ببيند و بعد از ديدن خون روز اول روزه خود را افطار كند ولى روز دوم و سوم پاك شده و خونى نبيند و به خيال آنكه حائض است روزه خود را در اين دو روز هم افطار كند در اين صورت اگر اين زن جاهل قاصر بوده، گرفتن روزه قضاى آن دو روز براى او كافى است و اگر مقصر بوده بايد كفاره دو روز را احتياط بدهد (2).
(مسأله 1436): اگر شخص نداند كه چند روز روزه قضا بر ذمهاش مى باشد بايد به مقدارى كه مظنه حاصل كند كه ذمهاش برئ شده روزه بگيرد (3)