باشد و وقت خارج شده باشد، و بهتر آن است (1) كه آن را نشسته قضا نموده و رو به قبله باشد.
(مسأله 930): شرايط نماز در قنوت معتبر نيست هر چند احوط اعتبار آن است و بلند خواندن قنوت در هر نمازى چه جهرى باشد و چه اخفاتى مستحب است، مگر براى مأموم مسبوق در حال همراه بودن با امام.
(مسأله 931): در حال قنوت برداشتن دست به محاذى صورت در حالتى كه دستها را باز كرده و پشت دستها را به طرف زمين و كف آنها را به طرف آسمان نمودن باشند مستحب بوده و از طرفى نظر كردن بر روى دستها و طول دادن در قنوت و خواندن دعاهايى كه وارد شده است مثل كلمات فرج و غير آن نيز مستحب است.
(مسأله 932): كلمات فرج افضل دعاهاى وارده در قنوت است و آن دعا اين است: (لا إله إلا الله الحليم الكريم لا إله إلا الله العلي العظيم سبحان الله رب السموات السبع و رب الأرضين السبع و ما فيهن و ما بينهن و رب العرش العظيم و سلام (2) على المرسلين والحمد لله رب العالمين " و خواندن هر دعا و ثنايى كه از حفظ داشته باشد چه تسبيح يا تحميد و يا طلب چيز مباحى از امور دنيا و آخرت در قنوت