گفتن ذكر واجب اگر عمدا باشد، بايد نماز را اعاده كند (1) و اگر سهوا باشد بايد تا در سجده باقى است ذكر سجده را اعاده كند و اگر بعد از سجده ملتفت شد اشكالى ندارد.
(مسأله 899): در حال سجده لازم است كه دو كف دست بر زمين باشد ليكن به طريقى كه در عرف صدق كند كه كف دست را بر زمين گذاشته است، پس خوابانيدن كف دست با دقت تمام بر زمين لازم نيست.
(مسأله 900): اگر در سجده شروع به ذكر نموده و بگويد: " سبحان الله " و بعد بفهمد كه سر انگشت پا بر روى زمين نيست بايد احتياطا ذكر را تمام كند و بعد سر انگشت را بر زمين بگذارد و سپس ذكر را اعاده كند.
(مسأله 901): اگر شخص از روى جهل اشتباها پشت پاى خود را بر زمين گذاشت بايد نماز خود را اعاده (2) يا قضا كند ولى اگر طرف (كنار) انگشت شست را گذاشته باشد بايد احتياطا نماز خود را اعاده يا قضا كند.
(مسأله 902): وقف " بحمده " به كسر هاء، وقف به حركت است، پس يا بايد " بحمده " را به سكون هاء بگويد و يا آن را با چيزى ديگر به ما بعدش وصل كند و اگر " بحمده " را با ما بعدش " و صلى الله على محمد وآل محمد " بگويد اشكالى ندارد.
(مسأله 903): سجده كرده بر پوست بادام و گردو كه از مغز خود