يعنى از بالا به پايين، نجاست به بالاى آن سرايت نمى كند والا سرايت مىكند.
(مسأله 214): اگر قسمتى از زمين گلى پاك و قسمتى ديگر نجس باشد و شخصى روى آن راه رفت و رطوبت ته كفشش به پايش سرايت كرد پاك است مگر آنكه علم به نجاست حاصل كند.
(مسأله 215): اگر دو ظرفى را كه يكى سركه و ديگرى شيره دارد با هم مخلوط كنند و بعد در آنها فضله موش ببينند و نمى دانند كه از كدام ظرف است بايد از هر دو (1) اجتناب كنند.
(مسأله 216): هرگاه مويى از بدن كنده شود و ريشه آن با رطوبت باشد و يا پوست بى روحى از بدن جدا شود اگر در اثر كنده شدن آن دردى به بدن نرسد، نجس نيست (2).
(مسأله 217): هرگاه شخصى چيزى را عاريه گرفت و آن را نجس نمود، در موقع پس دادن اگر از چيزهايى است كه عادتا با رطوبت استعمال مى شوند مثل ظرف، بايد اعلام كند (3) والا اگر مثل فرش است اعلام آن واجب نيست (4)، و اعلام كردن آن بهتر است.
(مسأله 218): هرگاه جماعتى غذاى متنجسى را بخورند و تطهير اوضاع و اسباب ايشان ممكن نباشد و ميزبان از نجاست غذا مطلع باشد،