(مسأله 191): اگر لباس نجس را وكيل انسان (1) تطهير كند و اطمينان به او وجود داشته باشد، طاهر است و در صورت عدم اطمينان، حكم به طهارت آن مشكل است (2).
(مسأله 192): اگر نجاستى به آب گودى كه صدق چاه نمى كند برسد، در صورتى كه در حال جوشيدن باشد (مانند چشمه) نجس نمى شود و در غير اين صورت اگر مقدار آن از كر كمتر باشد نجس نمى شود، و اما در صورت نجاست، اگر با آبى كه در حال جوشيدن خارج مى گردد، ممزوج شود پاك مىشود.
(مسأله 193): دست نجس هرگاه آب قليل بر آن جارى شود همين كه آب از آن موضع گذشت، در مرتبه دوم پاك مىشود اگر چه غساله از موضع ديگر مثل سر انگشتان نگذشته باشد (4).
(مسأله 194): اطراف متنجس كه صدق محل واحد مىكند به سرايت غساله نجس نمى شود يعنى به پاك شدن محل، اطراف نيز پاك مىشود، اما غير از اطراف آن را، اگر به غساله آن موضع نجس شود (5) احتياطا بايد دو مرتبه با