اعلام نمودن آن بر او لازم نيست و هر گاه خود آنها مطلع شوند بايد هر قسمتى را كه به نجاست آن يقين دارند و تطهير آن ممكن باشد، تطهير كنند و همچنين است حكم ميزبان نسبت به اوضاع خودش (1).
(مسأله 219): اگر چاه به سبب تغيير رنگ يا بو و يا مزه، نجس شود، با زائل شدن تغيير آن هم بسبب كشيدن آب، پاك مىشود، اما حاشيه چاه و اعضاى شخص آبكش بالتبع پاك نمى شوند (2)، ولى در غير صورت تطهير بسبب تغيير (3)، يعنى كشيدن آب به اعداد مذكوره كه احتياطا لازم بود، آن قسمتها بالتبع پاك مى شوند.
(مسأله 220): احوط در استبراء حيوان جلال بعد از زوال اسم جلال (4)، گذشت مقدار زمانى (5) است كه شارع مقدس جهت استبراء آن قرار داده است.
(مسأله 221): مستحب است هرگاه چيزى (مثل بدن انسان) به يكى از: 1 - اعضاى سگ و خوك 2 - اعضاى كافر با فرض عدم رطوبت مسريه 3 - زردى كه از دبر (پشت) صاحب بواسير بيايد 4 - بول يا پشكل گوسفند و شتر