از تطهير بايد قضا نمايد.
(مسأله 171): اگر در آب انگور گلى ريخته شود و آب انگور كف كند، هرگاه علم به جوش آمدن آب انگور پيش از آنكه گل مستهلك شود، حاصل شود آن آب انگور نجس است (1) والا پاك است.
(مسأله 172): هرگاه بر روى زمين بولى ريخته شود و آفتاب آن را خشك كند پاك است (2) اگر چه رنگ و بوى آن بول باقى باشد.
(مسأله 173): خون در دل يا جگر يا شكم گوسفند پاك است مگر آنكه علم به نجاست آن حاصل شود.
(مسأله 174): هرگاه قسمتى از ظرف نجس را آب فرا گرفته باشد و آن را زير آب كر يا جارى ببرند، تمام آن پاك مىشود و احتياجى به تعدد ندارد (3)، و همچنين است حكم در مورد دلو، هرگاه آب چاه با آن ممزوج شود (4).
(مسأله 175): هرگاه مخرج بول (5) خشك شده باشد يا آنكه شك كند كه بعد از بول مذى آمده يا نه احتياطا بايد دست بمالد و طهارت بگيرد، و در بدن هرگاه نجاست بى عين خشك شده باشد، دست ماليدن به جهت تطهير آن لازم نيست.