حدود اعتبار اقرار در اين جا دو مطلب قابل بحث و بررسى است، مطلب اول آن كه: چه كسى مىتواند اقرار كند و گفتار او اقرار تلقى مىشود. مطلب دوم آن كه: پس از صدور اقرار از شخص واجد صلاحيت، اقرار وى تا چه حد نافذ و معتبر مىباشد و آيا مطلق است يا نسبى؟
اما مطلب اول: بعضى از فقها نفوذ اقرار را منحصر به حدود قاعده " إقرار العقلاء على أنفسهم جائز " ندانسته و پا را فراتر نهاده و اقرار وكيل و وصى و ولى را نيز در بعضى از موارد نافذ دانسته و استدلال كرده اند به قاعده " من ملك شيئا ملك الإقرار به " يعنى هر كس كه حق انجام كارى را داشته باشد و مالك تصرف در شيئى باشد اقرار او نسبت به آن كار نافذ خواهد بود و به استناد اين قاعده، حجيت و اعتبار اقرار را توسعه داده و اقرار صغير مميز، نسبت به صدقه، وصيت و وقف، نافذ دانسته اند، زيرا وى بر تصرفات مزبور قدرت دارد لذا اقرار او نافذ مىباشد. بنابر اين شخص وكيل، ولى و وصى چون مجاز در تصرف مىباشند لذا اقرار آنها در آنچه كه مىتوانند تصرف كنند هر چند كه به زيان آنها نبوده، بلكه به زيان ديگرى است نافذ مىباشد.