مسأله 387 - كسى كه قصد دارد پول حمامى را ندهد يا بدون اين كه بداند حمامى راضى است بخواهد نسيه بگذارد، اگر چه بعد حمامى را راضى كند، غسل او باطل است مگر آن كه از راضى نبودن حمامى غافل باشد و قربة الى الله غسل كند كه در اين صورت غسل صحيح است و ضامن اجرة المثل است.
مسأله 388 - اگر حمامى راضى باشد كه پول حمام نسيه بماند ولى كسى كه غسل مىكند، قصدش اين باشد كه طلب او را ندهد يا از مال حرام بدهد، غسل او اشكال احتياط واجب صحيح نيست دارد مگر اين كه بداند، حمامى با اين وصف هم راضى به غسل هست يا با غفلت از راضى بودن حمامى غسل كند كه در هر دو صورت غسل صحيح است.
مسأله 389 - اگر بخواهد، پول حرام يا پولى كه خمس آن را نداده، به حمامى بدهد غسل او باطل است ولى اگر يقين دارد كه حمامى با اين وصف راضى به غسل است يا با غفلت از رضايت حمامى غسل كند غسلش صحيح است.
مسأله 390 - اگر كسى در موقع غسل بيش از حد متعارف آب مصرف نمايد و شك داشته باشد كه آيا حمامى راضى است يا نه، غسل او باطل است مگر اين كه پيش از غسل از حمامى اذن بگيرد.
مسأله 391 - اگر شك كند كه غسل كرده يا نه، بايد غسل كند ولى اگر بعد از غسل شك كند، كه غسل او درست بوده يا نه، لازم نيست دو باره غسل نمايد.
مسأله 392 - اگر در بين غسل، حدث اصغر از او سر بزند مثلا بول كند، مىتواند غسل را تمام نمايد و بعد، وضو بگيرد، و بهتر آنست كه غسل را احتياطا از سر بگيرد به قصد آنچه بر ذمه او است از اتمام يا اعاده لكن