مسأله 1430 - اگر مأموم بعد از نماز بفهمد كه امام عادل نبوده، يا به جهتى نمازش باطل بوده، مثلا بى وضو نماز خوانده، نماز مأموم صحيح است.
مسأله 1431 - اگر در بين نماز شك كند كه اقتدا كرده يا نه، چنانچه در حالى باشد كه وظيفه مأموم است مثلا به حمد و سوره امام گوش مىدهد بايد نماز را به جماعت تمام كند. و اگر مشغول كارى باشد كه هم وظيفه منفرد و هم وظيفه مأموم است مثلا در ركوع يا سجده باشد، بايد نماز را به نيت فرادى تمام نمايد.
مسأله 1432 - احتياط واجب آنست كه در بين نماز جماعت تا ناچار نشود نيت فرادى نكند بلى پيش از سلام امام بدون عذر مىتواند نيت فرادى نمايد.
مسأله 1433 - اگر مأموم بواسطه عذرى بعد از حمد و سوره امام نيت فرادى كند، لازم نيست حمد و سوره را بخواند، ولى اگر پيش از تمام شدن حمد و سوره نيت فرادى نمايد بايد مقدارى را كه امام نخوانده بخواند.
مسأله 1434 - اگر در بين نماز جماعت نيت فرادى نمايد، نمىتواند دوباره نيت جماعت كند. ولى اگر مردد شود كه نيت فرادى كند يا نه و بعد تصميم بگيرد كه نماز را با جماعت تمام كند، نمازش صحيح است.
مسأله 1435 - اگر شك كند كه نيت فرادى كرده يا نه بايد بنا بگذارد كه نيت فرادى نكرده است.
مسأله 1436 - اگر موقعى كه امام در ركوع است اقتدا كند و به ركوع امام برسد، اگر چه ذكر امام تمام شده باشد، نمازش صحيح است و يك ركعت حساب مىشود اما اگر به مقدار ركوع خم شود و به ركوع امام نرسد جماعت باطل است و ليكن احتياط مستحب آن است كه سر از ركوع بردارد و آن را يك ركعت حساب نموده و نماز را فرادى تمام كند و بعد دوباره بخواند، اگر چه حكم به صحت نماز بعيد نيست.