شك كند، بايد فورا فكر نمايد پس اگر يقين يا گمان به يك طرف شك پيدا كرد همان طرف را بگيرد، و نماز را تمام كند و الا به دستورهائى كه گفته مىشود عمل نمايد و آن نه صورت از اين قرار است:
اول - آن كه بعد از تمام شدن ذكر واجب سجده دوم شك كند دو ركعت خوانده يا سه ركعت، كه بايد بنا بگذارد سه ركعت خوانده و يك ركعت ديگر بخواند و نماز را تمام كند و بعد از نماز يك ركعت نماز احتياط ايستاده بدستورى كه بعدا گفته مىشود بجا آورد.
دوم - بين دو و چهار بعد از تمام شدن ذكر واجب سجده دوم كه بايد بنا بگذارد چهار ركعت خوانده و نماز را تمام كند و بعد از نماز دو ركعت نماز احتياط ايستاده بخواند.
سوم - شك بين دو و سه و چهار بعد از تمام شدن ذكر واجب سجده دوم كه بايد بنابر چهار بگذارد و بعد از نماز دو ركعت نماز احتياط ايستاده و بعد دو ركعت نشسته بجا آورد.
چهارم - شك بين چهار و پنج بعد از تمام شدن ذكر واجب سجده دوم كه بايد بنا بر چهار بگذارد و نماز را تمام كند و بعد از نماز دو سجده سهو بجا آورد ولى اگر يكى از اين چهار شك بعد از سجده اول، يا پيش از تمام شدن ذكر واجب سجده دوم، براى او پيش آيد نماز باطل است.
پنجم - شك بين سه و چهار، كه در هر جاى نماز باشد، بايد بنابر چهار بگذارد و نماز را تمام كند و بعد از نماز يك ركعت نماز احتياط ايستاده يا دو ركعت نشسته بجا آورد.
ششم - شك بين چهار و پنج در حال ايستاده كه بايد بنشيند و تشهد بخواند و بعد از سلام يك ركعت نماز احتياط ايستاده يا دو ركعت نشسته بجا آورد. و احتياط لازم آنست. كه در اين صورت و هم چنين در صورت هفتم و هشتم بعد از نماز احتياط دو سجده سهو نيز بجاى آورد.
هفتم - شك بين سه و پنج در حال ايستاده كه بايد بنشيند و تشهد بخواند و بعد از سلام، دو ركعت نماز احتياط ايستاده بجا آورد.
هشتم - شك بين سه و چهار و پنج