كه بعد از آن است نشده، بايد آنچه را كه در انجام آن شك كرده بجا آورد و اگر مشغول كارى كه بعد از آن است شده، به شك خود اعتنا نكند.
مسأله 1178 - اگر در بين خواندن آيه‌اى شك كند كه آيه پيش را خوانده يا نه يا وقتى آخر آيه را مىخواند شك كند كه اول آن را خوانده يا نه به شك خود اعتنا نكند.
مسأله 1179 - اگر بعد از ركوع يا سجود شك كند كه كارهاى واجب آن، مانند ذكر و آرام بودن بدن را انجام داده يا نه، بايد به شك خود اعتنا نكند.
مسأله 1180 - اگر در حالى كه به سجده مىرود شك كند كه ركوع كرده يا نه، يا شك كند كه بعد از ركوع ايستاده يا نه، به شك خود اعتنا نكند.
مسأله 1181 - اگر در حال برخاستن شك كند كه سجده را بجا آورده يا نه بايد برگردد و بجا آورد، و اگر شك كند تشهد را بجا آورده يا نه احتياطا به قصد رجاء بجا آورد.
مسأله 1182 - كسى كه نشسته يا خوابيده نماز مىخواند، اگر موقعى كه حمد يا تسبيحات مىخواند، شك كند كه سجده يا تشهد را بجا آورده يا نه، بايد به شك خود اعتنا نكند.
و اگر پيش از آن كه مشغول حمد يا تسبيحات شود، شك كند كه سجده يا تشهد را بجا آورده يا نه، بايد بجا آورد.
مسأله 1183 - اگر شك كند كه يكى از ركنهاى نماز را بجاى آورده يا نه، چنانچه مشغول كارى كه بعد از آنست نشده، بايد آن را بجا آورد، مثلا اگر پيش از خواندن تشهد شك كند كه دو سجده را بجا آورد يا نه، بايد بجا آورد و چنانچه بعد يادش بيايد كه آن ركن را بجا آورده بوده، چون ركن زياد شده نماز باطل است.
مسأله 1184 - اگر شك كند عملى را كه ركن نيست بجا آورده يا نه، چنانچه مشغول كارى كه بعد از آنست نشده، بايد آن را بجا آورد، مثلا اگر پيش