آنست كه جاى پيشانى او از جاى انگشتان و سر زانوهايش از چهار انگشت بسته پست‌تر نيز نباشد.
مسأله 1067 - در زمين سراشيب كه سراشيبى آن درست معلوم نيست، اگر جاى پيشانى نمازگزار از جاى انگشتان پا و سر زانوهاى او مختصرى بيش از چهار انگشت بسته بلند تر باشد اشكال ندارد.
مسأله 1068 - اگر پيشانى را به چيزى بگذارد كه از جاى انگشتان پا و سر زانوهاى او بلند تر از چهار انگشت بسته است، چنانچه بلندى آن به قدريست كه نمىگويند: در حال سجده است، بايد سر را بردارد و به چيزى كه بلندى آن به اندازه چهار انگشت بسته يا كمتر است، بگذارد و اگر بلندى آن بقدرى است كه مىگويند در حال سجده است احتياط واجب آن است كه پيشانى را روى آن چيزى كه بلندى آن به اندازه چهار انگشت بسته يا كمتر است بكشد و اگر كشيدن پيشانى ممكن نيست، بنابر احتياط واجب بايد نماز را تمام كند و دوباره بخواند.
مسأله 1069 - بايد بين پيشانى و آنچه بر آن سجده مىكند، چيزى نباشد پس اگر مهر بقدرى چرك باشد كه پيشانى به خود مهر نرسد، سجده باطل است ولى اگر مثلا رنگ مهر تغيير كرده باشد اشكال ندارد.
مسأله 1070 - در سجده بايد كف دست را بر زمين بگذارد ولى در حال ناچارى پشت دست هم مانعى ندارد. و اگر پشت دست ممكن نباشد، بايد مچ دست را بگذارد و چنانچه آن را هم نتواند، بايد تا آرنج هر جا را كه مىتواند بر زمين بگذارد و اگر آن هم ممكن نيست، گذاشتن بازو كافيست.
مسأله 1071 - در سجده بايد سر دو انگشت بزرگ پا را به زمين بگذارد و اگر انگشتان ديگر پا، يا روى پا را به زمين بگذارد، و سر دو انگشت بزرگ را به زمين نگذارد يا بواسطه بلند بودن ناخن، سر شست به زمين نرسد نماز