حال آرامى بدن دوباره ذكر را بگويد و اگر بعد از آن كه از حال ركوع خارج شد يادش بيايد نماز او صحيح است.
مسأله 1043 - اگر نتواند به مقدار ذكر در ركوع بماند، احتياط واجب آنست كه بقيه آن را در حال برخاستن بگويد.
مسأله 1044 - اگر بواسطه مرض و مانند آن در ركوع آرام نگيرد، نماز صحيح است ولى بايد پيش از آن كه از حال ركوع خارج شود، ذكر واجب را بگويد.
مسأله 1045 - هر گاه نتواند به اندازه ركوع خم شود، بايد به چيزى تكيه دهد و ركوع كند و اگر موقعى هم كه تكيه داده نتواند بطور معمول ركوع كند، بايد به هر اندازه مىتواند، خم شود و در اين صورت احتياط واجب لازم آن است كه نماز را دوباره بخواند و ركوع آن را نشسته بجا آورد و اگر هيچ نتواند خم شود بايد موقع ركوع بنشيند و نشسته ركوع كند و احتياط واجب لازم آنست كه نماز ديگرى هم بخواند و براى ركوع آن با سر اشاره نمايد.
مسأله 1046 - كسى كه مىتواند ايستاده نماز بخواند، اگر در حال ايستاده يا نشسته نتواند ركوع كند، بايد ايستاده نماز بخواند و براى ركوع با سر اشاره كند و اگر نتواند اشاره كند، بايد به نيت ركوع چشم‌ها را هم بگذارد و ذكر آن را بگويد و به نيت برخاستن از ركوع چشمها را باز كند و اگر از اين هم عاجز است بايد در قلب، نيت ركوع كند و ذكر آن را بگويد.
مسأله 1047 - كسى كه نمىتواند ايستاده يا نشسته ركوع كند و براى ركوع فقط مىتواند در حالى كه نشسته است كمى خم شود، يا در حالى كه ايستاده است با سر اشاره كند، بايد ايستاده نماز بخواند و براى ركوع با سر اشاره نمايد و احتياط مستحب آنست كه نماز ديگرى هم بخواند و موقع ركوع آن بنشيند و هر قدر مىتواند براى ركوع خم شود.