بگويد. دوم - آن كه براى آن نماز اذان و اقامه گفته باشند. سوم آن كه نماز جماعت باطل نباشد چهارم آن كه نماز او و نماز جماعت در يك مكان باشد.
پس اگر نماز جماعت، داخل مسجد باشد و او بخواهد در بام مسجد نماز بخواند، مستحب است اذان و اقامه بگويد. پنجم آن كه نماز او و نماز جماعت هر دو ادا باشد. ششم آن كه وقت نماز جماعت مشترك باشد، مثلا هر دو نماز ظهر، يا هر دو نماز عصر بخوانند، يا نمازى كه به جماعت خوانده مىشود، نماز ظهر باشد و او نماز عصر بخواند، يا او نماز ظهر بخواند و جماعت نماز عصر باشد.
مسأله 935 - اگر در يكى از شرطهائى كه در مسأله قبل گفته شد شك كند چنانچه رجاءا اذان و اقامه بگويد مطابق با احتياط عمل كرده است.
مسأله 936 - كسى كه اذان و اقامه ديگرى را مىشنود مستحب است هر قسمتى را كه مىشنود بگويد.
مسأله 937 - كسى كه اذان و اقامه ديگرى را شنيده، چه با او گفته باشد يا نه، در صورتى كه بين آن اذان و اقامه و نمازى كه مىخواهد بخواند، زياد فاصله نشده باشد مىتواند براى نماز خود اذان و اقامه نگويد.
مسأله 938 - اگر مرد اذان زن را با قصد لذت بشنود، اذان از او ساقط نمىشود. بلكه اگر قصد لذت هم نداشته باشد، ساقط شدن اذان اشكال دارد اگر چه خالى از وجه نيست.
مسأله 939 - هر گاه اذان و اقامه را فراموش كند و مشغول نماز شود اگر تا وارد ركوع ركعت اول نشده، يادش آمد، مىتواند نماز را رها كرده و پس از گفتن اذان و اقامه نماز را دوباره شروع كند.
مسأله 940 - اقامه بايد بعد از اذان گفته شود و اگر قبل از اذان بگويند صحيح نيست.