مسأله 929 - بين جملههاى اذان و اقامه بايد خيلى فاصل نشود و اگر بين آنها بيشتر از معمول فاصله بيندازد، بايد دوباره آن را از سر بگيرد.
مسأله 930 - اگر در اذان و اقامه صدا را در گلو بيندازد چنانچه غنا شود، يعنى: بطور آوازه خوانى كه در مجالس لهو و بازيگرى معمول است اذان و اقامه را بگويد حرام است و اگر غنا نشود مكروه مىباشد.
مسأله 931 - در پنج نماز اذان ساقط مىشود:
اول نماز عصر روز جمعه. دوم نماز عصر روز عرفه كه روز نهم ذيحجه است. سوم نماز عشاء شب عيد قربان براى كسى كه در مشعر الحرام باشد.
چهارم نماز عصر و عشاء زن مستحاضه. پنجم نماز عصر و عشاء كسى كه نمىتواند از بيرون آمدن بول و غائط خود دارى كند. و در اين پنج نماز در صورتى اذان ساقط مىشود، كه با نماز قبلى هيچ فاصله نشود، يا فاصله كمى بين آنها باشد، و فاصله شدن نافله كافى است براى عدم سقوط اذان بنابر اقوى.
مسأله 932 - اگر براى نماز جماعتى اذان و اقامه گفته باشند، كسى كه با آن جماعت نماز مىخواند، نبايد براى نماز خود اذان و اقامه بگويد.
مسأله 933 - اگر براى خواندن نماز به مسجد برود و ببيند جماعت تمام شده، تا وقتى كه صفها به هم نخورده و جمعيت متفرق نشده، مىتواند براى نماز خود، اذان و اقامه نگويد.
مسأله 934 - در جائى كه عدهاى مشغول نماز جماعتند، يا نماز آنان تازه تمام شده و صفها به هم نخورده است، اگر انسان بخواهد فرادى يا با جماعت ديگرى كه بر پا مىشود نماز بخواند با شش شرط اذان و اقامه از او ساقط مىشود:
اول آن كه نماز جماعت در مسجد باشد و اگر در مسجد نباشد، رجاءا