مسأله 2572 - اگر چيزى را كه غصب كرده از بين برود، در صورتى كه خصوصيات شخصى يك فردى با فرد ديگر از جهت رغبت عقلاء فرق داشته باشد، بايد قيمت آن را بدهد و چنانچه قيمت بازار آن فرق كرده باشد، بايد قيمت روزى را كه تلف كرده بدهد و احوط آن است كه در تفاوت قيمت آن از زمان غصب تا زمان پرداخت با يكديگر مصالحه كنند.
مسأله 2573 - اگر چيزى را كه غصب كرده و از بين رفته مانند گندم و جو باشد كه كه خصوصيات شخصى فردى با خصوصيات فرد ديگر از آن نوع از جهت رغبت عقلاء فرق نداشته باشد، بايد مثل آن چيزى را كه غصب كرده بدهد.
مسأله 2574 - اگر چيزى را كه مثل گوسفند كه خصوصيات شخصى فردى از آن فرد ديگر از جهت رغبت عقلاء فرق مىكند، غصب نمايد و از بين برود، چنانچه قيمت بازار آن فرق نكرده باشد ولى در مدتى كه پيش او بوده مثلا چاق شده باشد، بايد قيمت چاقى را كه از بين رفته بدهد.
مسأله 2575 - اگر چيزى را كه غصب كرده ديگرى از او غصب نمايد و نزد او از بين برود، صاحب مال مىتواند عوض آن را از هر كدام آنان بگيرد، يا از هر كدام آنان مقدارى از عوض آن را مطالبه نمايد، و چنانچه عوض مال را از اولى بگيرد، اولى مىتواند آنچه را داده از دومى بگيرد، ولى اگر از دومى بگيرد، او نمىتواند آنچه را داده از اولى مطالبه كند.
مسأله 2576 - اگر چيزى را كه مىفروشند يكى از شرطهاى معامله در آن نباشد مثلا چيزى را كه بايد با وزن خريد و فروش كنند، بدون وزن معامله نمايند، معامله باطل است، و چنانچه فروشنده و خريدار با قطع نظر از معامله راضى باشند كه در مال يكديگر تصرف كنند اشكال ندارد و اگر نه چيزى را كه از يكديگر گرفته‌اند مثل مال غصبى است و بايد آن را به هم برگردانند و در صورتى كه مال هر يك در دست ديگرى تلف شود، چه بداند معامله باطل است چه نداند، بايد عوض آن را بدهد.