احتياط واجب آن است كه براى صدقه دادن از حاكم شرع اجازه بگيرد.
مسأله 2594 - اگر چيزى را كه پيدا كرده موقع وضو گرفتن و نماز خواندن همراه او باشد، در صورتى كه قصدش اين باشد كه صاحب آن را پيدا كند اشكال ندارد.
مسأله 2595 - اگر كفش او را ببرند و كفش ديگرى به جاى آن بگذارند چنانچه بداند كفشى كه مانده مال كسى است كه كفش او را برده و بداند كه عمدا برده و دسترسى به او ندارد مىتواند كفش او را به عنوان تقاص بجاى كفش خودش بردارد. ولى اگر قيمت آن از كفش خودش بيشتر باشد بايد هر وقت صاحب آن پيدا شد زيادى قيمت را به او بدهد، و چنانچه از پيدا شدن او نا اميد شود، بنابر احتياط واجب با اجازه حاكم شرع زيادى قيمت را از طرف صاحبش به فقير غير سيد صدقه بدهد. و اگر كسى كه كفش او را برده متعمد نبوده يا احتمال دهد كفش كه مانده مال كسى نيست كه كفش او را برده و دسترسى به او نيست بايد با آن معامله مجهول المالك نمايد، يعنى از صاحبش تفحص كند و چنانچه از پيدا كردن او مأيوس شود بنابر احتياط واجب با اجازه حاكم شرع از طرف او به فقير غير سيد صدقه بدهد.
مسأله 2596 - اگر مالى را كه كمتر از 6 / 12 نخود نقره سكه‌دار ارزش دارد پيدا كند و از آن صرف نظر نمايد و در مسجد يا جاى ديگر بگذارد چنانچه كسى آن را بردارد حلال بودن مال براى او اشكال دارد.