بنابر احتياط واجب، بايد طلاق، با اجازه حاكم و به مصلحت ديوانه باشد و ديوانگى او متصل به زمان قبل از بلوغ وى باشد.
مسأله 2556 - اگر پدر يا جد پدرى براى طفل خود زنى را صيغه كند، اگر چه مقدارى از زمان تكليف بچه جزء مدت صيغه باشد مثلا براى پسر چهارده ساله خودش زنى را دو ساله صيغه كند، چنانچه صلاح بچه باشد، مىتواند مدت آن زن را ببخشد ولى زن دائمى او را نمىتواند طلاق دهد.
مسأله 2557 - اگر از روى علاماتى كه در شرع معين شده، مرد دو نفر را عادل بداند وزن خود را پيش آنان طلاق دهد، ديگرى كه علم به عدالت آنان ندارد ولى احتمال مىدهد عادل باشند مىتواند آن زن را براى خود يا براى كس ديگر عقد كند ولى اگر مىداند يكى از آنان عادل نمىباشد، بنابر احتياط واجب بايد از ازدواج با او خوددارى نمايد و براى ديگرى هم او را عقد نكند.
مسأله 2558 - اگر كسى زن خود را بدون اين كه بفهمد طلاق دهد چنانچه مخارج او را مثل وقتى كه زنش بوده بدهد و مثلا بعد از يك سال بگويد يك سال پيش تو را طلاق دادم و شرعا هم ثابت كند، مىتواند در غير مخارج واجب او در زمان عده طلاق رجعى، چيزهايى را كه در آن مدت براى زن تهيه نموده و او مصرف نكرده است از او پس بگيرد، ولى چيزهايى را كه مصرف كرده نمىتواند از او مطالبه نمايد.