مسأله 1711 - اگر روزه‌دار در ماه رمضان با زن خود كه روزه‌دار است جماع كند، چنان كه زن را مجبور كرده باشد، كفاره روزه خودش و روزه زن را بايد بدهد، و اگر زن به جماع راضى بوده، بر هر كدام يك كفاره واجب مىشود.
مسأله 1712 - اگر زنى شوهر روزه‌دار خود را مجبور كند كه جماع نمايد، يا كار ديگرى كه روزه را باطل مىكند انجام دهد، واجب نيست كفاره روزه شوهر را بدهد.
مسأله 1713 - اگر روزه‌دار در ماه رمضان، با زن خود كه روزه‌دار است جماع كند چنانچه بطورى زن را مجبور كرده باشد كه از خود اختيارى نداشته باشد و در بين جماع زن راضى شود، احتياط واجب است كه مرد دو كفاره و زن يك كفاره بدهد.
مسأله 1714 - اگر روزه‌دار در ماه رمضان با زن روزه‌دار خود كه خواب است جماع نمايد، يك كفاره بر او واجب مىشود و روزه زن صحيح است و كفاره هم بر او واجب نيست.
مسأله 1715 - اگر مرد زن خود را مجبور كند كه غير جماع كار ديگرى كه روزه را باطل مىكند به جا آورد، كفاره زن را نبايد بدهد و بر خود زن هم كفاره واجب نيست.
مسأله 1716 - كسى كه بواسطه مسافرت يا مرض روزه نمىگيرد، نمىتواند زن روزه‌دار خود را مجبور به جماع كند، ولى اگر او را مجبور نمايد كفاره‌اش بر او واجب نمىشود.
مسأله 1717 - انسان نبايد در به جا آوردن كفاره كوتاهى كند، ولى لازم نيست فورا آن را انجام دهد.
مسأله 1718 - اگر كفاره بر انسان واجب شود و چند سال آن را به جا نياورد، چيزى بر آن اضافه نمىشود.
مسأله 1719 - كسى كه بايد براى كفاره يك روز شصت فقير را طعام بدهد،