يك روز روزه نگيرد، يا وقتى شروع كند كه در بين آن به روزى برسد كه روزه آن واجب است مثلا به روزى برسد كه نذر كرده آن روز را روزه بگيرد، بايد روزه‌ها را از سر بگيرد.
مسأله 1697 - اگر در بين روزهايى كه بايد پى در پى روزه بگيرد عذرى مثل حيض يا نفاس، يا سفرى كه در رفتن آن مجبور است، براى او پيش آيد، بعد از بر طرف شدن عذر واجب نيست روزه‌ها را از سر بگيرد بلكه بقيه را بعد از بر طرف شدن عذر به جا مىآورد.
مسأله 1698 - اگر به چيز حرامى روزه خود را باطل كند، چه آن چيز اصلا حرام باشد مثل شراب و زنا، يا به جهتى حرام شده باشد، مثل نزديكى كردن با عيال خود در حال حيض، كفاره جمع بر او واجب مىشود يعنى بايد يك بنده آزاد كند و دو ماه روزه بگيرد و شصت فقير را سير كند، يا به هر كدام آنها يك مد كه تقريبا ده سير است گندم يا جو يا نان و مانند اينها بدهد. و چنانچه هر سه برايش ممكن نباشد هر كدام آنها كه ممكن است بايد انجام دهد.
مسأله 1699 - اگر روزه‌دار دروغى را به خدا و پيغمبر صلى الله عليه و آله و سلم نسبت دهد، كفاره جمع كه تفصيل آن در مسأله پيش گفته شد بر او واجب مىشود.
مسأله 1700 - اگر روزه‌دار در يك روز ماه رمضان چند مرتبه جماع كند، براى هر كدام يك كفاره بر او واجب است. و اگر جماع او حرام باشد براى هر مرتبه يك كفاره جمع واجب مىشود.
مسأله 1701 - اگر روزه‌دار در يك روز ماه رمضان چند مرتبه غير جماع كار ديگرى كه روزه را باطل مىكند انجام دهد، براى همه آنها يك كفاره كافى است.
مسأله 1702 - اگر روزه‌دار جماع حرام كند و بعد با حلال خود جماع نمايد هم كفاره جمع واجب مىشود و هم بايد يك بنده آزاد كند و يا دو ماه روزه بگيرد