او كفايت نمى كند (1) مگر آنكه اطمينان به تطهير آن حاصل كند (2).
(مسأله 140): اگر حصير مسجد نجس شود بريدن مقدارى از آن اشكالى ندارد (3).
(مسأله 141): نعل كفش، حكم كفش را در طاهر شدن بوسيله زمين دارد، اگر چه آن كفش گيوه باشد.
(مسأله 142): اگر قسمتى از زمين مسجد نجس باشد به شبهه محصوره، ريختن آب در سر تا سر زمين مسجد كه با يك آفتاب خشك شود اشكالى ندارد و اگر شك در مسجد بودن زمين باشد تطهير آن واجب نيست.
(مسأله 143): اگر فرش پاك روى زمين نجس باشد و بر آن فرش باران ببارد به صورتى كه آب باران بر زمين جارى شود، نجس نمى شود و احتياطا زمين هم پاك نمى شود (4).
(مسأله 144): هرگاه باران از راه سوراخى يا غير آن داخل آب كر نجس بشود، به مقدارى كه يك كر از آن با آب كر نجس ممزوج شود (5) تمام