(مسأله 395): اگر شخص در باقى بودن وقت به مقدار غسل يا وضو شك يا مظنه دارد بايد غسل يا وضوى خود را بجا آورد و در صورتى كه مظنه به باقى نبودن وقت دارد بايد تيمم كند (1).
(مسأله 396): در غسل جبيره اى كه نياز به تيمم داشته اگر قبل از تيمم غسلش باطل شد با بقاء عذر بايد وضو بگيرد و احتياطا تيمم بدل از غسل كند (2) و فريضه خود را انجام دهد، و بعد كه نجاست دور زخم پاك شد بايد يك غسل ديگر با جبيره بر خود زخم انجام دهد و احتياطا وضو هم بگيرد و سپس نماز بخواند و اما بعد از بهبود زخم بايد احتياطا غسل را اعاده كند و وضو گرفته نماز بخواند.
(مسأله 397): اگر شخصى بداند كه نمى تواند غسل كند و بايد تيمم نمايد هرگاه خود و همسر خود را جنب كند جايز است (3) و اشكالى ندارد و احوط (4) ترك آن است و همچنين است حكم در مورد زن.
(مسأله 398): اگر شخصى در وسعت وقت از وضو يا غسل مأيوس بود و با تيمم نماز خواند و بعد از خواندن نماز عذرش بر طرف شد و هنوز هم وقت باقى است، مستحب است (5) كه غسل يا وضو را بجا آورد و نماز را اعاده كند.